Spektakl szkockiego Badac Theatre Company poruszył łódzką publiczność.

Siła tej sztuki leży nie tylko w mocy tekstu, ale także w prostocie produkcji. Aktorzy mają do dyspozycji jedynie dwa elementy scenografii. Poruszający i szokujący spektakl jest zrealizowany minimalistycznie, przez co staje się jeszcze bardziej dramatyczny, nie sposób obejrzeć go obojętnie, bez emocji. Lambert bezkompromisowo pokazuje przerażające, dehumanizujące więźniów warunki życia, ich codzienną rutynę: apel, marsz do pracy, praca, powrotny marsz do baraków, apel i sen oraz świat dźwięków, w których przyszło im żyć: ujadanie rozkazów, odgłosy bicia, dźwięk zbliżających się strażników, bicie dzwonu oznaczającego jedzenie. Przetrwanie mogło zależeć od rozpoznania różnych odgłosów.